In de oude stad Boulogne (Franse kust) ontdekten wij enige tijd geleden een plantsoentje vol bijgeloof. Uitgebeeld (met een knipoog) waren o.a. een zwarte kat, dertien borden op een tafel, een klavertjevier, onder een ladder doorlopen, maretak, een hoefijzer, berkenbast enz. Overal uitleg bij op bordjes in 3 talen (waaronder Nederlands). Voorwerpen, symbolen en getallen die vroeger zeggingskracht hadden. Nu nog wel misschien.

Je kunt meewarig doen over dit soort dingen, maar ze hadden niet voor niets betekenis voor mensen. De wereld en het leven waren onzeker, er kon je zomaar iets gebeuren. En het was verleidelijk onheil te vermijden als dat kon. Het christelijk geloof sloot daar eigenlijk wel een beetje bij aan. ‘Wat God verhoede’ was een gebruikelijke uitdrukking. En er zijn veel manieren ontwikkeld om Zijn hulp en bescherming in te roepen. Symbolen om je aan vast te klampen.  In de kerk van Boulogne vonden wij een sloep op ware grootte met daarin een beeld van Maria. Maria schiet te hulp in een bootje. Boulogne ligt tenslotte aan de kust. En de zee kon gevaarlijk zijn. Wie weet redt Maria dan wel.

Napolen in Boulogne kijkend naar EngelandWat dichter bij de haven stond echter een beeld van Napoleon op een hoge zuil. Hij kijkt uit over de zee, naar Engeland…Zo’n beeld is natuurlijk ook een symbool van iets waarin mensen geloofden. Napoleon was voor de Fransen een tijdje een onaantastbare macht. Hoewel hij ook voor hen niet enkel geluk bracht….

Even verderop zwerven er in Calais veel vluchtelingen en gelukzoekers uit het Afrikaanse continent op straat. Wij, in het welvarende Nederland, menen het geluk wel zo’n beetje gevonden te hebben. Zij nog lang niet. Waar klampen zij zich aan vast? Aan hun iPhone! Wat zij er op zoeken weet ik niet maar vrijwel allemaal zijn ze met zo’n apparaat in de weer. Zolang zij met rust gelaten worden zoeken zij contact met…of zijn op zoek naar…Ik denk dat hun iPhone meer dan een symbool is. Het is hun life-line.  Zonder die life-line rest hen niets anders dan bedelen. Dat zie je daar ook. Op straat zitten op een uitgevouwen kartonnen doos met een bekertje of kopje in de hand. Dan is er geen enkel houvast meer. Zou er in Calais ook nog wel eens een Samaritaan rondlopen?

René Romijn