Een tijdje terug voerde een plaatselijk grootgrutter een actie met plakplaatjes over de geschiedenis van Drachten. Er hoorde ook een boek bij. Bij elke 10 euro aan boodschappen kreeg je 4 plaatjes. Maar er moesten 175 verschillende plaatjes in dat boek komen. Kunt u uitrekenen hoeveel boodschappen je op zijn minst moest doen om dat boek vol te krijgen! Toch is het ons gelukt. Met behulp van een buurvrouw, een bevriend stel, onze huishoudelijke hulp en de krantenbezorgster die veel contacten in de wijk heeft. Samenwerking. Dit was maar klein (wel een mooi boek geworden trouwens) maar mensen zijn hiertoe in staat en ze vinden het nog leuk ook. Poetin viel met een vernietigingsmachine met ongehoorde wreedheid Oekraïne binnen en veroorzaakte een tsunami van vluchtelingen. Maar zie daar: uit het niets schoten aan de Poolse grens allerlei organisaties en vrijwilligers te hulp om die vluchtelingen op te vangen. (helaas niet de Afrikaanse en Indiase studenten…) In Nederland werden er spontaan allerlei acties opgezet voor het inzamelen van hulpgoederen. Particulieren reden naar de Pools-Oekraïense grens om vluchtelingen op te halen. Stelden zelfs woonruimte beschikbaar. Samenwerking.

Soms is de mens een grote egoïst, soms lijkt hij ook wel wat op de mieren: allen samen voor één doel. Ik denk dat samenwerking ook beter voelt dan egoïsme. Misschien zijn wij ten diepste toch wel sociale dieren. Dat vergeten wij alleen nog al eens in het stemhokje. Uit verkiezingen komen toch wel vaak overwinnaars die maar voor één groep opkomen: de eigen. Vreemd eigenlijk.

Enfin, toen ik dat plaatjesboek over Drachten doorbladerde kwam ik ook de Grote Kerk tegen. En opeens kreeg ik een hele rare gedachte: waarom heet dat gebouw eigenlijk ‘Grote Kerk’? Zo bijzonder groot is het toch niet? Waarom heeft het niet een mooie veelbetekenende naam zoals die oude kerken in Groningen en Leeuwarden? En een nog gekkere gedachte: Waarom geven wij ‘ons’ gebouw niet alsnog een naam? Eéntje die past bij Drachten, bij ‘ons’ geloof en bij het gebouw? Een naam ook die het ‘samen’ laat uitkomen. Gek hè, zo’n gedachte!

René Romijn